Weg van de eenvoud is mijn tweede boek. Het gaat verder op het thema persoonlijke ontwikkeling (het is een logisch vervolg op mijn boek Persoonlijke ontwikkeling), maar richt zich op hoe wij door onze omgang met de wereld en onze organisaties daarin 'in-gewikkeld' zijn geworden. Onze wereld is in hoge mate gestructureerd en geregeld, wat enerzijds ons veel gemak en luxe bezorgt, maar ook een vorm van vervreemding.
We worden grotendeels geleefd door de wereld die we hebben gemaakt. Dat zien we ook heel dicht bij huis, in ons werk in organisaties, waarin veel processen vastgesteld zijn en waardoor een gevoel van onmacht kan ontstaan. Hoe keren we terug naar eenvoud?
Een andere weg
De ondertitel Essentie als kompas voor organisaties geeft aan dat er een andere weg is, een 'weg van de eenvoud': als we stilstaan bij de uitdagingen die we tegenkomen, zonder die meteen te willen 'oplossen', dan krijgen we contact met wat daarin écht belangrijk is - wat essentieel is. Wat we te doen hebben komt dan niet voort uit een oppervlakkige en vluchtige 'probleemanalyse', maar laat zich als het ware zien puur omdat we 'stilstaan bij'. Zo wordt de essentie een kompas dat de weg wijst.
We keren dan terug naar de kern: van ingewikkeld, vervreemd, gehaast en vermoeid naar aandachtig, gefocust, essentieel en eenvoudig.
Mijn boek Weg van de eenvoud is te bestellen via deze link.
Fragmenten uit Weg van de eenvoud
"Zou het mogelijk zijn dat wij als individuen, als organisaties en als mensheid, ergens in onze ontwikkeling de weg uit het oog zijn verloren, en ook de bestemming? En dat wij ons daar geen rekenschap van durven te geven omdat wij moeite hebben met de onzekerheid en ontreddering die dat inzicht ons zou bezorgen? Is het denkbaar dat we ons daarom op de korte termijn richten – omdat we dan niet worden geconfronteerd met de onzekerheid van de langere termijn?
Misschien beantwoord je deze vragen met ‘nee’. Misschien zeg je heel goed te weten waarnaar je op weg bent. Misschien wil je carrière maken, een (groter) huis kopen, of een ander materieel doel behalen. Misschien ben je op weg om een project af te ronden, of een verbouwing, of een reorganisatie. Maar dat betekent niet dat je weet waar je naar op weg bent, en ook niet waar je bent". (Weg van de eenvoud p. 13)
Misschien beantwoord je deze vragen met ‘nee’. Misschien zeg je heel goed te weten waarnaar je op weg bent. Misschien wil je carrière maken, een (groter) huis kopen, of een ander materieel doel behalen. Misschien ben je op weg om een project af te ronden, of een verbouwing, of een reorganisatie. Maar dat betekent niet dat je weet waar je naar op weg bent, en ook niet waar je bent". (Weg van de eenvoud p. 13)
"In de maatschappij van nu ervaar ik op grote schaal een zekere koersloosheid, die gerelateerd lijkt te zijn aan een toenemende vervreemding. Die vervreemding uit zich onder andere tussen mensen en bevolkingsgroepen. We ontmoeten elkaar te weinig, raken bevooroordeeld naar elkaar en nemen op basis daarvan afstand. Dat is de bron van misverstanden, polarisatie en conflict. We zijn eerder op onszelf gericht, op onze onmiddellijke problemen. We voelen ons daartoe gedwongen, want de complexiteit van ons leven, juist door de talloze gemakken die wij gewend zijn, is zo groot dat het ons moeite kost enig overzicht te houden. Ook ten aanzien van werk is er vervreemding. Wat we doen is steeds meer een klein onderdeel van een moeilijk te doorgronden groter geheel geworden. Vaak is het moeilijk om enig onomstotelijk ‘nut’ van onze werkzaamheden te vinden, want er zijn duizenden concurrenten die hetzelfde doen. Vandaar dat zoveel mensen op zoek zijn naar werkelijke betekenis in hun werk, bijvoorbeeld via een ‘unieke bijdrage’, die echter steeds moeilijker te vinden lijkt". (Weg van de eenvoud p. 14)
"Hoe zorgen we ervoor dat we niet meer afdwalen? Hoe kunnen we op een nieuwe en open manier in contact treden met onze omgeving, en zo de weg terug vinden, de weg naar een duurzame en zinvolle connectie met zowel onszelf als onze context?
[...] We zouden de dialoog met de omgeving moeten zoeken in plaats van uitsluitend te proberen, er onze wil aan op te leggen. Net zoals een overheersende houding meestal leidt tot weerstand in menselijke relaties, zo zou eenzelfde weerstand kunnen ontstaan vanuit bijvoorbeeld onze natuurlijke omgeving of vanuit de organisatie. Tekenen daarvan zijn er genoeg, als je bijvoorbeeld kijkt naar de klimaatcrisis of de kredietcrisis, of de wijdverbreide sociale onrust in vele delen van de wereld". (Weg van de eenvoud p. 16-17)
Het doel van Weg van de eenvoud
"Weg van de eenvoud beschrijft een ontwikkelingspad voor individuen en organisaties dat hen helpt een nieuwe koers uit te zetten, een koers die een perspectief biedt op de problemen van de huidige tijd. Weg van de eenvoud beschrijft een ontwikkeling die gaat over de essentie, over de kern van de zaak. In die zin is het ‘een weg naar eenvoud’. Die weg kies ik, omdat de weg naar verdere complexiteit – bijvoorbeeld door de introductie van een nieuw en complex model – doodlopend lijkt te zijn. Het bereiken van eenvoud blijkt ‘simple but not easy’. Praktische oplossingen voor een directe, respectvolle, effectieve en duurzame omgang met onszelf, elkaar en de context, bestaan niet uit complexe modellen, maar zijn veeleer gericht op een innerlijke ontwikkeling. Vanuit bewustzijn en aandacht wordt duidelijk dat veel van wat wij doen ofwel automatisch is, onoverdacht en niet gebaseerd op weloverwogen gronden, ofwel gebaseerd is op een angst die vanuit onze vroege ontwikkeling is ingeprent en vaak ook onbewust is. De praktijk lijkt in veel gevallen een persoonlijk proces, met grote implicaties voor het organisatieproces". (Weg van de eenvoud p. 18)
Uit: Weg van de eenvoud - Essentie als kompas voor organisaties. Scriptum 2011